W dniu 8 grudnia 1990 roku Jego Ekscelencja ks. bp. Franciszek Macharski wydał dokument, w którym erygował Rycerstwo Niepokalanej przy Parafii matki Bożej Niepokalanej w Harmężach. Równocześnie mianował asystentem kościelnym o. Stanisława Sikorę ówczesnego proboszcza i gwardiana. W dniu erekcji wspólnota MI liczyła 65 członków.

W latach 1992-2000 opiekunem Rycerstwa Niepokalanej był ojciec Florian Szczęch.

Rycerze naszej wspólnoty gromadzili się w świątyni adorując Najświętszy Sakrament, słuchali prelekcji o życiu św. Maksymiliana, organizowali wraz z innymi grupami działającymi przy parafii spotkania opłatkowe i prażone.

Wraz z Rycerzami z pobliskiego Bierunia pielgrzymowali śladami św. Maksymiliana: do Zduńskiej Woli, Pabianic, Niepokalanowa (sierpień 1994).

Członkowie MI czynnie uczestniczyli w zjazdach Rycerstwa Niepokalanej w Niepokalanowie.

W lutym 2002 roku do naszej parafii przybył o. Krystian Żmuda, który został nowym asystentem MI.

Począwszy od kwietnia 2003 roku delegacja naszej wspólnoty, uczestniczyła w Wiosennych Spotkaniach Prezesów i Asystentów Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” w Niepokalanowie.

Co miesiąc odbywały się spotkania formacji MI, a w pierwszy czwartek miesiąca wszyscy gromadzili się na Mszy Świętej w intencji Rycerzy z naszej wspólnoty.

Ojciec Krystian Żmuda pełnił również funkcję Asystenta Rycerstwa Niepokalanej Krakowskiej Prowincji Franciszkanów.

Wiosną każdego roku Rycerze naszej wspólnoty brali udział w Dniach Kolbiańskich w Harmężach, które gromadziła Rycerzy ze wspólnot Polski Południowej.

W czerwcu 2008r. do naszej parafii przybył o. Piotr Cuber nowy Asystent Prowincjalny Rycerstwa Niepokalanej i do chwili obecnej jest opiekunem wspólnoty MI w Harmężach.

Co miesiąc spotykamy się, by o godz. 15.00 modlić się Koronką do Miłosierdzia Bożego, a następnie bierzemy czynny udział w spotkaniach formacyjnych przygotowywanych w oparciu o materiały nadesłane z Centrum Międzynarodowego. W spotkaniach bierze udział od 10 do 18 osób.

Msze Święte w intencji MI w Harmężach, są odprawiane 14 dnia każdego miesiąca i gromadzą na modlitwie członków naszej wspólnoty.

W 2013 r. wyłonili się z naszej wspólnoty Rycerze u Stóp Krzyża, skupiający osoby należące do rycerstwa, które jednak z powodu choroby lub podeszłego wieku nie mogą czynnie uczestniczyć w naszych spotkaniach. Tych poprosiliśmy o ofiarowanie modlitwy i cierpienia w intencji naszych działań.

Co roku w styczniu wraz z innymi grupami działającymi przy parafii organizujemy opłatek parafialny.

Jeśli jesteś zainteresowany/a wstąpieniem w szeregi Rycerstwa Niepokalanej, przyjdź i zobacz.

Kontakt:
o. Arkadiusz
miharmeze@gmail.com
608 191 158

Spotkania odbywają się w klasztorze w Harmężach w II niedzielę miesiąca o godz. 15:00. Serdecznie zapraszamy zainteresowanych.

Możesz wspomóc rozwój Rycerstwa Niepokalanej w Krakowskiej Prowincji Franciszkanów:

Bank Pekao SA O/Oświęcim

12 1240 4155 1111 0011 0126 3394

Kult Żywego Różańca w Harmężach

Pierwsze wzmianki dotyczące Żywego Różańca, (wgł. żyjących świadków) datuje się na czas międzywojenny. Istniała wtedy jedna Róża, którą prowadziła p. Lekaczowa po niej przejęła prowadzenie jej córka Anna Chrapczyńska i to do jej domu przychodziło się na zmianę tajemniczki. Dalej, po śmierci p. Chrapczyńskiej Zelatorką została p. Zofia Madeja, która to uporządkowała nieco sprawy organizacyjne ,tworząc II Różę, której Zelatorką została p. Elżbieta Smętek, a po niej p. Helena Stokłosa.

16.10.2002r. Ojciec św. Jan Paweł II wezwał Kościół do rozważania nowej części Różańca Świętego „Tajemnic Światła”, odzewem naszej parafii było powstanie III Róży, przewodniczy do dziś p. Elżbieta Rochowiak. Każda nasza Róża ma swojego patrona :

I Róża – Matka Boża Różańcowa

II Róża – Święta Klara z Asyżu

III Róża – Święty Stanisław Biskupa

Przez długi czas Zelatorki same prowadziły zmianę tajemniczek, dopiero kiedy zagościli u nas Franciszkanie tworząc Klasztor i prowadząc parafię przejęli pieczę nad Żywym Różańcem .Na spotkaniach w pierwszy czwartek miesiąca odprawiana jest msza św. w intencji Róż żyjących jak i zmarłych. Modlimy się też przy trumnie zmarłej Róży trzymając w rękach duży różaniec. Obecny opiekun przybliżył nam informacje dotyczące przywilejów jakich dostępujemy dzięki przynależności do Żywego Różańca , umożliwił też prenumeratę miesięcznika Różaniec. Jako ruch włączamy się w różne uroczystości i nabożeństwa.

Kult Żywego Różańca to wiekowa praktyka ma niewypowiedzianą moc w każdej intencji, słowa modlitwy, wezwań kierowane są przecież do Boga Ojca i do Matki Bożej.

Cieszę się, że w naszej miejscowości niewielkiej wiosce są i rozwijają się aż III Róże Żywego Różańca, a ja jestem jedną z nich.

“Różaniec to skarb, który trzeba odkryć” i nam się to udało.