klisze pamięci
Klisze pamięci. Labirynty.
Ekspozycja jest artystyczną wizją gehenny obozowej, a jednocześnie ukazuje heroiczne zwycięstwo odniesione w obozie przez św. o. Maksymiliana Marię Kolbego.
Jej autorem jest Marian Kołodziej, były więzień obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, który po prawie 50-letnim milczeniu wrócił do swych przeżyć, tworząc wstrząsającą plastyczną opowieść o sobie i tych, którzy nie ocaleli z „fabryki śmierci”. Ekspozycja znajduje się na terenie centrum św. Maksymiliana Marii Kolbego w Harmężach, koło Oświęcimia.
To nie wystawa – nie sztuka, nie obrazy, a słowa zamknięte w rysunku. Nie było zresztą moim zamiarem spełnienie obowiązku pamięci i dania świadectwa poprzez sztukę. Sztuka jest bezradna wobec tego, co człowiek zgotował człowiekowi…
o kliszach pamięci
Ekspozycja jest narzędziem edukacji młodych ludzi, którzy stanowią większość odwiedzających to miejsce. Najczęściej są to uczniowie ostatnich klas szkół średnich oraz studenci. Ponadto „Klisze pamięci. Labirynty” niemal codziennie zwiedzają grupy zorganizowane i turyści indywidualni z całego świata,. Ekspozycja, jako miejsce edukacji młodzieży, jest również stałym elementem programów działalności Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży, Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Z Centrum św. Maksymiliana współpracują liczne biura podróży organizując zwiedzanie „Klisz pamięci”.
W 2003 r. „Klisze Pamięci. Labirynty” Mariana Kołodzieja zostały wybrane do udziału w V edycji Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego.
Krakowska prowincja franciszkanów św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię, wyrażając szacunek i uznanie „wobec nieugiętej wiary w godność i wielkość człowieka oraz okazując wdzięczność za dar serca, dla powstającego Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, jakim są „Klisze pamięci. Labirynty” przyjęła w 1998 r. Mariana Kołodzieja do kręgu honorowych Braci i Przyjaciół swojej franciszkańskiej Rodziny.
W 2003 r. został uhonorowany statuetką św. Franciszka z Asyżu.
Ogrody św. Maksymiliana
Św. Maksymilian Kolbe uważał, że tworzyć można tylko z miłością. Miłość przemienia. Jest życiem, ogrodem, który wciąż rozkwita.
W naszym Centrum św. Maksymiliana założyliśmy rzeczywisty ogród. Czeka na tych, którzy przejdą labiryntami koszmarnych, wstrząsających wspomnień Mariana Kołodzieja i zobaczą fabrykę śmierci. Mogą przekonać się, że życie zwyciężyło, mogą nabrać nadziei.
Ogród ten traktujemy również jako zadanie – by pamiętać o horrorze wojny, o zadanym złu, które odczłowiecza. A także by tworzyć nową rzeczywistość, rzeczywistość miłości – w refleksji i każdym geście.
Ogród jako zadanie dla całej ludzkości szczególnie przemawia właśnie tu, na ziemi, która doświadczyła nieludzkiej przemocy.
Jeśli chcesz możesz wesprzeć rozwój wystawy
Bank Pekao SA O/Oświęcim
66 1240 4155 1111 0000 4630 2935
SWIFT: PKOPPLPW
