centrum

To miejsce, które służy modlitwie, a także umacnianiu pokoju, miłości i pojednania pomiędzy ludźmi różnych narodów i religii w duchu św. Franciszka z Asyżu i św. Maksymiliana Kolbego. Tu można doświadczyć opieki duchowej, przeżyć dni skupienia, rekolekcje czy wziąć udział w sympozjum naukowym. To także miejsce pamięci i modlitwy za tych, którzy zginęli w obozie koncentracyjnym.

Wokół św. Maksymiliana, w Centrum, gromadzimy wszystkich ludzi dobrej woli. Tworzymy miejsce, do którego już dziś przyjeżdżają pielgrzymi z wielu części świata.

Cel i idea

Zasadniczym zadaniem Centrum św. Maksymiliana jest pełnienie roli formacyjnej i opieki duchowej względem poszczególnych ludzi oraz grup, które przybywają do Centrum.Wiele tych grup przybywa do Oświęcimia w tym celu, aby nawiedzić KL Auschwitz-Birkenau. W naszym Centrum mają więc dobrą sposobność lepszego poznania życia św. Maksymiliana, a przede wszystkim znaczenia i wartości jego heroicznej śmierci w obozie.

Centrum św. Maksymiliana jest przede wszystkim miejscem refleksji i modlitwy oraz miejscem duchowego odpoczynku. W tym celu dla poszczególnych grup organizuje się dni skupienia, rekolekcje oraz sympozja naukowe. Formacja duchowa powinna przypominać każdemu, według słów św. Maksymiliana, że “tylko miłość jest twórcza”. Dlatego to miejsce staje się swoistym Sanktuarium Zwycięskiej Miłości. Centrum również “buduje mosty ponad kulturami i religiami”, czyli jest otwarte dla każdego człowieka dobrej woli.

Jest to więc ośrodek pamięci i modlitwy, wotum wdzięczności za życie, dzieło oraz ofiarę z życia – śmierć męczeńską w bunkrze głodowym św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Centrum istnieje, aby przypominać, że w oświęcimskim obozie zagłady, gdzie panoszyło się nieludzkie zło, odnoszono także wspaniałe zwycięstwa. Najlepszym tego przykładem jest św. Maksymilian Maria Kolbe.

Centrum służy budowaniu pokoju, miłości i pojednania pomiędzy różnymi narodami i religiami w duchu Świętego Franciszka z Asyżu i Świętego Maksymiliana Kolbe. Jest ośrodkiem służącym kształtowaniu ewangelicznego ducha pokoju i miłości Boga i bliźniego – jako odpowiedź na to co dokonało się w Auschwitz-Birkenau. Zadaniem Centrum jest ewangelizacja inspirowana życiem i czynem Świętego Maksymiliana.

Centrum jest także miejscem pamięci i modlitwy za tych, którzy zginęli w obozie koncentracyjnym oraz symbolicznym cmentarzem tych, co nie posiadają własnych grobów. Zgodnie z charyzmatem św. Maksymiliana Centrum jest także ośrodkiem apostolatu maryjnego oraz Ośrodkiem Rycerstwa Niepokalanej dla Polski Południowej.

centrum obejmuje

Harmęże to niewielka miejscowość w pobliżu Oświęcimia, niedaleko byłego obozu Birkenau. W czasie II wojny światowej, po utworzeniu głównego obozu koncentracyjnego Auschwitz, wiosną 1941 roku, okupanci niemieccy podjęli decyzję o budowie obozu koncentracyjnego Auschwitz II – Birkenau, na terenie wsi Brzezinka. Na mocy tej decyzji wysiedlono mieszkańców okolicznych miejscowości, a ich tereny włączono do kompleksu obozowego Auschwitz-Birkenau.

Na terenie Harmęż do stycznia 1945 roku istniał podobóz gospodarczy KL Auschwitz-Harmense. To tutaj podczas II wojny światowej pracowali więźniowie przy hodowli drobiu i ryb, przy oczyszczaniu stawów, czy rozsypywaniu prochów ludzkich z krematoriów Auschwitz-Birkenau. Na terenie Harmęż, na przełomie 1941/42 roku, przy oczyszczaniu stawów pracował również więzień oznaczony numerem 432 – Marian Kołodziej.

Pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. do Harmęż przybyli franciszkanie konwentualni Krakowskiej Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię. Sprawa obecności franciszkańskich zakonników na ziemi oświęcimskiej, miejscu męczeństwa św. Maksymiliana, tliła się w ich umysłach praktycznie od zakończenia wojny. Ostatecznie plany te zaczęto realizować w Harmężach w 1989 r., tworząc Centrum św. Maksymiliana.