W sobotę 22 lutego w kościele w Harmężach zagościł w swoich relikwiach św. Szabel, a właściwie Jusuf Antun Machlufduchowny maronicki, mnich i pustelnik, święty Kościoła katolickiego.
Urodził się w 1828 r. w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w Bika Kafra w północnym Libanie. W wieku 23 lat wstąpił do klasztoru św. Marona w miejscowości Annaja, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel. Ostatnie 23 lata swego życia spędził w pustelni. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 roku w opinii świętości. Został pochowany na klasztornym cmentarzu. Zgodnie z zakonną tradycją ciało ubrane w habit zostało złożone bezpośrednio w ziemi. Już po pogrzebie nad miejscem spoczynku pojawiła się jasna poświata, która zaczęła przyciągać okolicznych mieszkańców. Gdy po kilku miesiącach, zaintrygowani mnisi dokonali ekshumacji ciała ojca Szarbela okazało się, że jest zachowane w doskonałym stanie, posiada elastyczność i temperaturę ciała osoby żyjącej. Ponadto wydzielało ciecz określaną przez świadków jako pot i krew. Po umyciu i przebraniu, zwłoki zostały złożone w drewnianej trumnie i umieszczone w klasztornej kaplicy. Z trumny nadal wydobywała się dziwna ciecz. Szybko zaczął rozwijać się kult zakonnika. Do klasztoru zaczęły przybywać tłumy pielgrzymów z Bliskiego Wschodu, nie tylko katolików, ale również muzułmanów. Miały też miejsce liczne uzdrowienia.
W 1926 roku Kościół maronicki rozpoczął starania o uznanie Szarbela błogosławionym Kościoła katolickiego. W 1927 roku ciało zakonnika zostało drobiazgowo zbadana przez komisję kościelną, następnie złożono je do metalowej trumny, którą zamurowano w grobowcu w niszy kaplicy. Jednak ciecz nie przestała się sączyć pomimo trumny i kamiennego grobowca. 22 kwietnia 1950 roku komisja kościelna otworzyła trumnę i odkryła, że ciało ojca Szarbela jest w doskonałym stanie. Znaleziono także dobrze zachowany humerał na którym odciśnięta była twarz zmarłego. 5 grudnia 1965 roku, na zakończenie Soboru Watykańskiego II papież Paweł VI ogłosił ojca Szarbela Makhloufa błogosławionym. W 1966 roku, rok po beatyfikacji postulator ponownie był świadkiem otwarcia grobu; tym razem ciało było całkowicie rozłożone; pozostał tylko szkielet. 9 października 1977 roku w Watykanie papież Paweł VI kanonizował ojca Szarbela. Do dziś grób świętego w Annaji jest celem licznych pielgrzymek z całego świata.
Od 22 lutego 2020 r. św. Szabel pozostanie na stałe w Harmężach. Wprowadzeniu do kościoła towarzyszyła rzesza wiernych. Po zakończeniu mszy nastąpiło błogosławieństwo relikwiami, ich uczczenie oraz namaszczenie olejem św. Szarbela. Począwszy od lutego, 22 dnia każdego miesiąca po mszy świętej będzie uczczenie relikwii oraz namaszczenie olejem, na które zapraszają wiernych Franciszkanie z Harmęż.
o. Piotr Cuber, Proboszcz
